De eerste stap richting bier is het maischen. Hierbij wordt de mout verwarmd in warm water en daardoor ontstaat de basis van het bier. Deze suikerrijke vloeistof is de start van het verdere proces.
Inhoudsopgave
Zoals hierboven al gezegd is het maischen een van de eerste stappen in het brouwproces. Hierbij verwarm je de mout voor een bepaalde tijd, meestal een uur, in water. Door dit te doen vormt zich uiteindelijk de basis van het bier: het wort.
Voorbereiding
Een van de basisingrediënten van bier is mout. Om dit te kunnen gebruiken moet het eerst geschroot worden. Hierbij wordt het moutkorrels als het ware vermalen, de binnenkant komt hierdoor open te liggen en daardoor kan het zetmeel oplossen. Om dit zetmeel te laten oplossen moeten we een beslag maken van de mout en water.
Het maischen
Na het schroten wordt het mout (de storting) toegevoegd worden aan water. Dit mengsel (het beslag) wordt geleidelijk aan verwarmd.
Door het verwarmen komen suikers vrij: vergistbare en niet vergistbare. Het soort suikers dat vrij komt hangt af van de temperatuur waarop de mout wordt verwarmd. Ook de hoeveelheid suikers, dat uiteindelijk oplost, hangt weer af van de maisch methode die wordt gebruikt.
Het begint allemaal met het inmaischen. Hierbij is het verstandig om te zorgen dat de temperatuur van het water wat hoger ligt dan de temperatuur waarop je de eerste stap gaat maischen. De mout is namelijk wat koeler, dus de temperatuur zal wat zakken. Persoonlijk maisch ik in op 66 graden.
De beslagdikte
Nog een belangrijk punt is de beslagdikte. Ideaal gezien ligt deze op zo’n 4 – 4,5 liter water per kilo mout. Dit betekent dat 4 kilo mout dus 16 liter water is. De enzymen kunnen namelijk beter hun werk doen als het beslag wat dunner is.
Het rendement zal lager liggen als het beslag vrij dik is. Dit is bijvoorbeeld bij de zwaardere bieren meestal het geval, doordat de capaciteit een dunner beslag niet toestaat. Alternatief is om een iets kleiner volume te brouwen zodat het beslag dunner wordt.
Als de beslagdikte echt te groot wordt, waardoor het roeren onmogelijk is dan kun je ervoor kiezen om in twee etappes te maischen. Dit noemen we dubbel maischen en dit is verder ook een mogelijke oplossing als je een capaciteitsprobleem hebt. Dus in het geval als je meer mout wilt storten, dan dat er in de ketel past.
Verschillende enzymwerkingen
Bij de verschillende temperaturen worden verschillende enzymen actief en elk enzym heeft een andere effect. Hieronder een beknopt overzicht van de verschillende enzymen. Deze worden onder de tabel verder toegelicht.
| Temperatuur | Enzym | Resultaat |
|---|---|---|
| 52 – 58 °C | Protease | Helderder bier |
| 61 – 66 °C | Bèta-amylase | Hoe langer hoe droger en alcoholischer het bier wordt |
| 71 – 73 °C | Alfa-amylase | Hoe langer hoe zoeter en dus voller het bier |
| 76 – 78 °C | Uitmaischen |
Eiwitrust: Protease
Tijdens deze stap wordt het enzym protease actief. Deze protease splitst de eiwitten in het beslag op in kleine stukjes. Deze eiwitten, de proteïnen, worden omgezet in peptiden, maar ook in aminozuren.
Protease zorgt er dus voor dat de eiwitten oplossen in het water. Het enzym wordt actief op een temperatuur tussen de 52 en 58 graden, maar de meeste optimale temperatuur is 53 graden.
De eiwitrust is niet vereist en kan worden overgeslagen, maar het zorgt hoofdzakelijk voor drie dingen: het uiteindelijke bier wordt helder, de schuimkraag wordt verstevigd en het eiwit dient als voeding voor de gist. Eiwitrust kan zorgen dat het bier wat droger (minder zoet) zal smaken, dus het is niet verstandig om deze rust te lang te laten duren.
Als je brouwt met een grote hoeveelheid tarwemout, dan is het juist wel aan te bevelen om een eiwitrust te doen. De eiwitten in de tarwe worden dan goed afgebroken.
ADVERTENTIE
Vergistbare suikers: bèta-amylase
Bij de bèta-amylase worden het zetmeel omgezet (opgeknipt) in suikers die vergistbaar zijn. De enzymen tijdens deze fase worden actief op een temperatuur tussen de 61 en 66 graden. De meest optimale temperatuur voor de bèta-amylase is ongeveer 62 graden.
Het opknippen van het zetmeel wordt aan de uiteindes gedaan, maar niet op vertakkingen. Er worden telkens groepjes van twee glucose-eenheden (maltose ) gemaakt.
Deze ‘vergistbare suikers’ vormen de voedingsstof voor de gist en het zal volledig worden omgezet in alcohol en CO² gas (koolzuur). Er zal dus in het bier geen enkel spoor van terug te vinden zijn.
De hoeveelheid alcohol in het bier hangt dus af van de tijd dat het mout verwarmd wordt. Want hoe langer, hoe meer vergistbare suikers.
Niet vergistbare suikers: alfa-amylase
Bij de alfa-amylase wordt het zetmeel in grote stukken gesplitst. De enzymen worden tijdens deze fase actief tussen de 71 en 73 graden. 72 graden is de meest optimale temperatuur.
Het splitsen van het zetmeel wordt op willekeurige plekken, behalve op vertakkingen, gedaan. Hierdoor ontstaan grotere stukken glucose (dextrines) die oplosbaar en zoet zijn. Deze stukken worden dextrines genoemd.
Door de grootte kunnen dextrines niet worden verwerkt door de gist. Omdat ze niet verwerkt kunnen worden zijn het ‘niet vergistbare suikers’. De suikers dragen bij aan de zoetheid en de volheid (body) van het bier.
Stoppen van omzettingsproces: uitmaischen
Het omzetten van het zetmeel in de mout kan worden gestopt door het mengsel te verwarmen tot een temperatuur van 78 graden.
Het maischschema
Wil je een droog en wat alcoholisch bier, dan is het goed om langer te maischen op bijvoorbeeld 62 graden. Wil je juist een voller en zoeter bier dan kun je beter langer maischen op 72 graden.
Maar je kunt het ook combineren door te kiezen voor een eenstapsmaisch. Hierbij ga je in het midden zitten. 64 graden voor een droger bier, 66 graden voor een niet al te droog, maar ook niet al te vol bier. Wil je een voller bier ga dan voor 68 graden.
Klaren
Na het maischen blijft er een beslag over met daarin vergistbare, – en niet vergistbare suikers en verder niet opgeloste delen. Deze niet opgeloste delen zijn niet meer nodig en daarom moet het beslag geklaard worden.
In principe moet alleen de ‘vloeistof’, oftewel het wort, overblijven. Tijdens het klaren wordt het beslag gefilterd, waardoor de niet opgeloste delen achterblijven. Het gefilterde beslag is het wort. De rest is de bierbostel, soms ook wel draf genoemd.
Brouwzak (Brew in a Bag)
Een manier om het filterproces te omzeilen is het gebruik van een brouwzak. Hierin doe je de geschrote mout en als het maischen is voltooid dan trek je de zak uit de brouwketel. Na het uitlekken blijft de wort over. Deze methode wordt ook wel brew in a bag methode genoemd: brouwen in een zak.
Maischmethoden
Bij het maischen zijn er een aantal maischmethoden. Dit zijn technieken die worden gebruikt om mout om te zetten in vergistbare suikers tijdens het bierbrouwen. Er zijn drie hoofdmethodes:
- Dalende infusiemaisch: Het beslag wordt gedurende de hele maischtijd op een constante temperatuur gehouden, meestal tussen 62 en 77°C. Het is de eenvoudigste methode en vereist minimale apparatuur.
- Stijgende infusiemaisch: Het beslag wordt langzaam verwarmd in stappen, beginnend bij een lagere temperatuur en geleidelijk stijgend naar hogere temperaturen. Dit biedt meer controle over de enzymatische activiteit en het uiteindelijke smaakprofiel van het bier.
- Decoctiemaisch: Een deel van het beslag wordt apart genomen en gekookt, waarna het weer wordt samengevoegd met het hoofdbeslag. Dit proces kan meerdere keren worden herhaald en zorgt voor diepe, complexe smaken.
Elke methode heeft zijn eigen voordelen en nadelen, afhankelijk van de gewenste smaak en de beschikbare apparatuur.
Enkele praktische tips
Om het maischen voor jou wat makkelijker te maken heb ik een aantal tips voor je. Zo haal je het beste uit je beslag.
- Temperatuurbeheersing: Zorg voor een stabiele temperatuur. Gebruik een goed gekalibreerde thermometer.
- Waterkwaliteit: Gebruik schoon, zacht water. Vermijd water met een hoog mineraalgehalte.
- Roeren: Roer regelmatig om klonteren te voorkomen en om een gelijkmatige temperatuur te behouden.
Veelvoorkomende fouten bij het maischen
Er kan altijd wat fout gaan, probeer daarom de volgende fouten te vermijden. Door deze fouten in gedachten te houden, kun je de kwaliteit van je bier aanzienlijk verbeteren.
- Onvoldoende isolatie: Slechte isolatie van de brouwketel kan tot temperatuurverlies leiden, wat de enzymactiviteit beïnvloedt.
- Verkeerde maalinstelling: Te fijn of te grof gemalen mout kan filtratieproblemen veroorzaken.
- Onvoldoende Tijd: Haast bij het maischen kan resulteren in onvolledige zetmeelafbraak en daardoor in een minder goed bier.
